พิกุล

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ :  ไม้ต้นขนาดกลาง สูงประมาณ 8-15 ม. เรือนยอดแน่นทึบ เปลือกต้นสีน้ำตาลเทา มีรอยแตกระแหงตามแนวยาว ใบ เป็นใบเดี่ยว เกิดเรียงกันแบบสลับ ลักษณะใบมนเป็นรูปไข่ หรือรูปไข่แกมหอก มีขนาดกว้าง 2-5 ซม. ยาว 5-10 ซม. โคนใบสอบมอน ปลายใบเรียวหรือหยักเป็นติ่ง ดอกเกิดเป็นกระจุกตามง่ามใบและตามยอด มีสีขาวปนเหลือง กลีบรองดอกมี 8 กลีบ เรียงเป็น 2 วง ๆ ละ 8 แฉก ดอกบานมีกลิ่นหอม ออกดอกตลอดปี ผลรูปไข่กลมถึงรี ภายในมีเมล็ดเดียว

ส่วนที่ใช้ :  ดอก เปลือก เมล็ด แก่นที่ราก ใบ

สรรพคุณ :

• ดอกสด – เข้ายาหอม ทำเครื่องสำอาง แก้ท้องเสีย
• ดอกแห้ง –  เป็นยาบำรุงหัวใจ ปวดหัว เจ็บคอ ขับเสมหะ
• ผลสุก – รับประทานแก้ปวดศีรษะและแก้โรคในลำคอและปาก
• เปลือก – ยาอมกลั้วคอ ล้างปาก แก้เหงือกบวม รำมะนาด
• เมล็ด – ตำแล้วใส่ทวารเด็ก แก้โรคท้องผูก
• ใบ – ฆ่าพยาธิ
• แก่นที่ราก – เป็นยาบำรุงหัวใจ บำรุงโลหิต ขับลม
• กระพี้ –  แก้เกลื้อน

กลุ่มพืชหอม เป็นยาบำรุงหัวใจ